Przekaz winien porządkować to, co minione, nie tylko chronologicznie, lecz takze systematycznie, a to znaczy: oddzielać pozytywne od negatywnego i wydobywać z masy opinii fenomenów nieznaczących lub tylko ciekawych, które też się pojawiają, zjawiska zobowiązujące i miarodajne.
Natomiast pasja zbieracza jest nie tylko niesystematyczna, lecz graniczy z chaosem- może nie tylko dlatego, że jest pasją, ile dlatego że roznieca ją nie jakość przedmiotu należącego do wyższej bądź niższej klasy, ale raczej jego „autentyczność“, wyjątkowość, która rozsadza wszelkie systematyczne przyporządkowania(…)
Nie chodzi tu oczywiście o dzisiejszy typ zbieracza, który zdobywa to, co ma lub jego zdaniem będzie miało wartość rynkową, lecz o kogoś, kto jak Benjamin goni właśnie za dziwactwami uchodzącymi za bezwartościowe.

Hannah Arendt
Walter Benjamin 1892- 1940, s. 68, wyd. słowo/obraz terytoria